Gaza motie

Tijdens de raadsvergadering van 3 juni kwam ook er ook een motie aan de orde m.b.t. Gaza. Eric Koelewijn deed hier namens ons het woord en zijn volledige inbreng is hieronder te zien.

Of klik hier

Hier ook de volledige tekst.

Algemeen

Voorzitter,

Deze motie heeft ons lang beziggehouden op onze fractievergadering. Door het agenderen ervan door PK, GL-PVDA en LOK1 staat er ineens een uiterst gevoelig geopolitiek onderwerp op onze raadsagenda. En dat roept vragen op. Waarom bespreken wij in de raad van Krimpenerwaard de handelingen van een andere democratische rechtsstaat? Valt dit binnen ons mandaat?

Hoewel de motie verwijst naar eerdere gemeentelijke uitspraken over internationale thema’s, blijft het uitgangspunt van de SGP dat onze raad primair verantwoordelijk is voor lokaal bestuur. Het doen van uitspraken over internationale conflicten brengt alleen maar verwarring aan over de rolverdeling tussen de verschillende bestuurslagen in ons land. Ons parlement en internationale organisaties als de VN horen zich hiermee bezig te houden.

Waarom deze motie? Waarom dit conflict?

Waarom Gaza, en niet Jemen, Syrie, Nigeria, Iran of Noord-Korea? Zijn die conflicten minder schrijnend?
Door uitsluitend dit beladen conflict uit te lichten en hier een stelling over in te nemen, lopen we het risico dat lokale inwoners [met verschillende achtergronden en opvattingen] zich niet [meer] vertegenwoordigd voelen. Deze motie draagt niet bij aan verbinding binnen de Krimpenerwaardse gemeenschap, maar zou verdeeldheid kunnen versterken.
Voorzitter, wij hebben als fractie lang het gesprek gevoerd of we inhoudelijk op de motie zouden reageren of deze procedureel af zouden wijzen en daar geen verder gesprek over te hebben. Uiteindelijk kozen we ervoor om inhoudelijk te reageren, om ruimte te geven en een stem te bieden aan onze inwoners die hier genuanceerd over denken.

Verbondenheid met Joodse volk

Voorzitter, wij voelen ons nauw verbonden met het Joodse volk. De Bijbel spreekt over Israel als het volk van God. Met heel ons hart hopen we op een blijvende vrede in het land Israel en eromheen. Onze gevoelens worden tot uitdrukking gebracht in bijvoorbeeld psalm 122 waar voortdurend de bede om vrede voor Jeruzalem en de volken daaromheen, het verdwijnen van de haat tegen het Joodse volk bezongen wordt.

Tegelijkertijd kijken we met bloedend hart naar het leed van onschuldige Palestijnen én Joden. We verafschuwen de beelden van jodenjachten op de Nederlandse straten in notabene onze hoofdstad en het gezang ‘From the river to the sea’, een oproep tot het verdwijnen van de Joodse staat.

Eenzijdig

Hoewel de motie antisemitisme en Hamas benoemt, legt zij vrijwel uitsluitend de nadruk op Israel. Daarmee dreigt het conflict gereduceerd te worden tot één schuldige partij. Dat doet geen recht aan de complexiteit en ondermijnt de geloofwaardigheid van onze raad.

De oproep tot naleving van het internationale recht is een terechte en ondersteunen wij van harte. Maar… laten we dan wel volledig zijn. Ook de tegenpartij moet zich houden aan bijvoorbeeld het oorlogsrecht: Bijvoorbeeld, draag militaire kleding, gebruik geen ziekenhuizen of woonwijken als schuilplaatsen. Terroristen die zich op dergelijke plaatsen verstoppen brengen juist burgers in gevaar.

Het onthouden van voedsel als pressiemiddel, door welk leger dan ook, is ontoelaatbaar. Ook door Israel.
Maar laten we dan ook niet zwijgen over hoe Hamas terroristen voedseltransporten in beslag neemt en hun eigen burgers onderdrukt.

Voorzitter, deze motie wil morele steun bieden. Maar onze invloed op het buitenlands beleid is nihil. Wat wél gebeurt is dat dit kostbare tijd en energie van onze raad kost op een onderwerp waar we geen invloed op hebben.
En dan is er nog de precedentwerking: Als we hierover spreken, waarom dan niet over elk toekomstig conflict?

Richting indieners

Voorzitter, ik richt me graag nog even tot de indieners met een aantal zaken die me dwars zitten:

Hoe kunnen jullie deze motie indienen zonder te verwijzen, of zelfs maar het noemen, van de datum van 7 oktober, de dag van de gruwelijke Hamas aanval op Joodse burgers, de dag van de massaverkrachtingen van vaak zelfs heel jonge meisjes en vrouwen, de dag waarop slachtoffers aan hun enkels achter voertuigen door de straten van Gaza werden gesleept.

Hoe kun je spreken over mensenrechten zonder te benoemen dat er nog steeds tientallen gijzelaars onder mensonterende omstandigheden worden vastgehouden?

Hoe kun je de beelden van feestvierende menigtes op 7 oktober in Gaza, en de omringende landen van Israel buiten beschouwing laten?

De motie verwijt ‘blijven zitten’ terwijl men moet ‘opstaan, maar zonder 7 oktober geen huidige situatie.

De motie spreekt over ‘wegkijken’ en ‘dubbel standaarden’, zonder te benoemen dat de vrijlating van de gijzelaars het conflict direct kan beëindigen. Zonder dat deze worden vrijgelaten blijft de oorlog voortduren.

Richting raad

Voorzitter, nu richt ik me graag nog even tot de raad.

Graag roep ik de raad op om de voorgestelde motie krachtig te verwerpen om de zojuist benoemde redenen.

Laten we in plaats daarvan als raad met één stem Hamas oproepen om de gijzelaars direct en zonder voorwaarden vrij te laten. Dat zou pas een grote stap richting vrede zijn.
Voorzitter, dat is onze wens en dagelijks gebed.

Dank u wel.